Arka Bahçe Günlük hayat rutinin önünde hayatı karşılayan, onunla içselleşen ve bir dolu merak ettiklerimizle sürdürdüğümüz ön bahçelerimizin aksine arka bahçe göze görünenin dışında durur, göze görünmez. Görünmediği için de gönülden de uzaklaşır ve öncelikli hale gelmez. Bu yüzden ihmal edilir. Ayrık otları temizlenmez. Kuruyan çiçekler kuruduğuyla kalır. Atılmasına kıyılamayan bir dolu eski eşyanın mekanı olur. Zamanla kendi içinde zamanın tozuyla yepyeni bir dil geliştiren arka bahçe unutulayazılır. Ki ilginçtir yetişkinlerin sıradan bulduğu bu dili ilk farkedenler de çocuklar olur. Arka bahçeye ulaşmak, onlar için gizemli bir hale gelir. Sıradanı merak ederler. Oyunlarını, saklambaçlarını, kavgalarını ve sırlarını onunla paylaşırlar. Belki bizde hiç hesaba katmadığımız arka bahçeleri, çocuklar gibi merak etmeliydik. Ya da ‘Her insan sorusuna doğrudur’ deyip. Ayağa kalkıp yer yer boyaları dökülmüş mavi badanalı evin arkasına doğru yürümeliydik. Ancak gördüklerimizden ürkmemeliydik. Ve anlatmaya devam etmeliydik. Mavi badanalı evin üç odasından ikisinin, 3 yıl önceki çatışmalar esnasında ilçedeki 9 mahallede toplamda 6 bini ağır olmak üzere yaklaşık 8500 ev, 1500 iş yeri, 9 okul ve 11 Caminin hasar gördüğü diğer yerler gibi yıkıldığını görebilmeliydik. Ancak buna rağmen çocukların yıkılan odaların birinde kendilerine oyun oynayarak yeni bir yaşam alanı yarattığını da görebilmeliydik. Ve belki de bu yüzden Ursula K. Le Guin’in dedi gibi “ Dünyadaki bütün umut, hiç hesaba katılmayanlardadır.” deyip yaşama güvenmeliydik. Top atışları, zırhlı araçlar, çatışma sesleri, yıkılan evler ve yoğun kar yağışının altında elbisesini arayan küçük bir kız çocuğu ya da yıkıntılar arasında bir balkonun kenarında bir çift kumru yumurtası detaylarıyla daha dikkat çekici bir video olabilirdi belki de o günlerde orada olabilseydim. Ama ben; Sıradan bir avlunun, sıradan bir çocuğun ve sıradan seslerin dolu olduğu; o sıradan gün, oradaydım… Müşerref Gönül Açar Temmuz’ 2019 da video, Kasım’ 2019 da yazı

ARKA BAHÇE

Merkez, Antalya, 2019

Arka Bahçe Günlük hayat rutinin önünde hayatı karşılayan, onunla içselleşen ve bir dolu merak ettiklerimizle sürdürdüğümüz ön bahçelerimizin aksine arka bahçe göze görünenin dışında durur, göze görünmez. Görünmediği için de gönülden de uzaklaşır ve öncelikli hale gelmez. Bu yüzden ihmal edilir. Ayrık otları temizlenmez. Kuruyan çiçekler kuruduğuyla kalır. Atılmasına kıyılamayan bir dolu eski eşyanın mekanı olur. Zamanla kendi içinde zamanın tozuyla yepyeni bir dil geliştiren arka bahçe unutulayazılır. Ki ilginçtir yetişkinlerin sıradan bulduğu bu dili ilk farkedenler de çocuklar olur. Arka bahçeye ulaşmak, onlar için gizemli bir hale gelir. Sıradanı merak ederler. Oyunlarını, saklambaçlarını, kavgalarını ve sırlarını onunla paylaşırlar. Belki bizde hiç hesaba katmadığımız arka bahçeleri, çocuklar gibi merak etmeliydik. Ya da ‘Her insan sorusuna doğrudur’ deyip. Ayağa kalkıp yer yer boyaları dökülmüş mavi badanalı evin arkasına doğru yürümeliydik. Ancak gördüklerimizden ürkmemeliydik. Ve anlatmaya devam etmeliydik. Mavi badanalı evin üç odasından ikisinin, 3 yıl önceki çatışmalar esnasında ilçedeki 9 mahallede toplamda 6 bini ağır olmak üzere yaklaşık 8500 ev, 1500 iş yeri, 9 okul ve 11 Caminin hasar gördüğü diğer yerler gibi yıkıldığını görebilmeliydik. Ancak buna rağmen çocukların yıkılan odaların birinde kendilerine oyun oynayarak yeni bir yaşam alanı yarattığını da görebilmeliydik. Ve belki de bu yüzden Ursula K. Le Guin’in dedi gibi “ Dünyadaki bütün umut, hiç hesaba katılmayanlardadır.” deyip yaşama güvenmeliydik. Top atışları, zırhlı araçlar, çatışma sesleri, yıkılan evler ve yoğun kar yağışının altında elbisesini arayan küçük bir kız çocuğu ya da yıkıntılar arasında bir balkonun kenarında bir çift kumru yumurtası detaylarıyla daha dikkat çekici bir video olabilirdi belki de o günlerde orada olabilseydim. Ama ben; Sıradan bir avlunun, sıradan bir çocuğun ve sıradan seslerin dolu olduğu; o sıradan gün, oradaydım… Müşerref Gönül Açar Temmuz’ 2019 da video, Kasım’ 2019 da yazı