Pencereden İçeri Pencereden Dışarı

Pencere, en iyisi pencere;

Geçen kuşları görürsün hiç olmazsa;

Dört duvarı göreceğine

İçerde, Orhan Veli

 

Odamın penceresi yok -daha iyi-

Kendime bakıyorum ben de

Kendimden sarkmış kollarıma

Kendimden damıtılmış gözlerime

-Bakmıyorum, duyuyorum onları sadece-

Böylesi iyi, çok iyi

Kapıyı kilitledim -kapımı-

Salonda gürültüler, ut sesleri

[...]

Cemal’in İç Konuşmaları-II, Edip Cansever 

Pencere, içerisi ve dışarısı arasında bir eşiktir. Bakışı biçimlendirir, değiştirir, düzenler. Evlerin, işyerlerinin, trenlerin, otobüslerin, anahtar deliklerinin, gönüllerimizin pencerelerinden bakarız. Baktıkça gördüğümüz dünya bizim olur, pencerelerden dışarı taşarız.

Pencerelerini sahiplenen işler bu çağrının konusu. Çerçevesi pencereniz olan bir dünya neye benzer? Pencereden dışarı bakıp da kendimizi görebilir miyiz? Ya pencereden içeri sızanlar? Dünyayla aramızda olan, hem bize hem dışarıya ait pencerelerin hikâyelerini anlattığınız 3-5 fotoğraflık dizilerinizi ve 60-90 saniyelik videolarınızı bekliyoruz.