Bir virüs neredeyse tüm dünyayı eş zamanlı bir şekilde etkilemişken ben de ailemin yanına, memleketime döndüm. Yolum ise çocukluğuma düştü. Adıyaman'da Atatürk Barajı'nın yakınlarında bir tütün tarlasındayım. Sulu tütün olduğu için su ihtiyacı borularla barajdan sağlanıyor. Şimdilerde tütün kırımına gider çiftçiler. Tütünü kırarken bir nevi başka bir an, başka bir evre başlar... Gün ise kırda güneşin doğuşuyla başlar. Güneşin ilk ışıklarıyla başlayan gün yine güneşin batışına kadardır. Güneşin en tepede olduğu vakit ise dinlenme vaktidir bizim tütün tarlalarında. Evden ne getirilmişse pay edilir. Ben de bu anları karelerken bir yandan anda kaybolmayı bir yandan da çocukluğumun peşinden gitmeyi denedim. Bu kez sizi de bu yolculuğa ortak etmek istedim.